به گزارش جهان، او از دیدار شب گذشته خود با خانواده این شهید 32 ساله خبری 2 خطی اما تکان دهنده بیرون آورد. نجف زاده این خبر را در مطلبی با عنوان "با گذشت این همه روز..." در وبلاگش منتشر کرده و نوشته است: خبرنگاری یادم رفت وقتی دیشب فهمیدم پسر چهار ساله شهید مصطفی احمدی روشن، هنوز خبر ندارد پدر را شهید کرده اند. پسر را فرستادند خانه خاله، سراغ بابا را نگیرد...
سلام.
امروز حرکت زشت یک آدم جا افتاده و به قول معروف فهمیده باعث شد به یاد این متن بیوفتم. بدون مقدمه اون رو برای شما می گذارم. شاید تلنگری باشه برای مقداری تامل و تامق در رفتار روزمره مون...
بیائیم نخندیم ...
به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید ارباب، نخند!
به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری، نخند!
به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند، نخند!
به دبیری که دست و عینکش گچی ست و یقه ی پیراهنش جمع شده، نخند!
به دستان پدرت، به جارو کردن مادرت، به راننده ی چاق اتوبوس، به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی به سردارد، به راننده ی آژانسی که چرت می زند، به پلیسی که سر چهار راه با کلاه صورتش را باد می زند، به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته و در کوچه ها جار می زند، به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد، به پارگی ریز جوراب کسی در مجلسی، به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان، به زنی که با کیفی بر دوش به دستی نان دارد و به دستی چند کیسه میوه و سبزی، به هول شدن همکلاسی ات پای تخته، به مردی که در بانک از تو می خواهد برایش برگه ای را پر کنی، به اشتباه لفظی بازیگر نمایشی، ... نخند، نخند که دنیا ارزشش را ندارد...
که هرگز نمی دانی چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای، همه چیز و همه کسند...
آدم هایی که براي زندگي تقلا می کنند، بار می برند، بی خوابی می کشند، کهنه می پوشند، جار می زنند، سرما و گرما را تحمل مي كنند، و گاهی خجالت هم می کشند... خیلی ساده... نخند دوست من! هرگز به آدم ها نخند. خدا به این جسارت تو نمی خندد؛ اخم می کند... به پوزخند آدمی به آدمی دیگر!
۹ دی روز ۲ دسته از آدمهاست.
کسایی که کوه ادعا بودند و هیچ نمی فهمیدند و کسایی که هیچ ادعایی نداشتند و کوه فهم و شعور بودند.
گروه اول چه زیبا رسوا شدند و گروه دوم چه زیبا سر افراز.
در رسوایی و سر افرازی این دو گروه یک وجه اشتراک وجود داشت. خون حسین ابن علی (علیه السلام).
سالروز حماسه ۹ دی مبارک...
قلمم تیز نیست اما به اندازه ی فرو کردن در قلب دشمنان این انقلاب تیز و برنده ست. سعی میکنم با تمام وجود از همه ی وجودم که اسلام و انقلابه دفاع کنم. برای کمک شما هم یه یا علی میخوام، همین... لطفاً از طریق نظراتتون بهم کمک کنین.